سندرم ورید اجوف فوقانی
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
سندرم ورید اجوف فوقانی
ورید اجوف فوقانی یک سیاهرگ اصلی در قسمت بالایی بدن شما است. خون را از سر، گردن، بالای سینه و بازوها به قلب می‌برد. سندرم ورید اجوف فوقانی(Superior vena cava syndrome) (SVCS) زمانی اتفاق می‌افتد که ورید اجوف فوقانی تا حدی مسدود یا فشرده شده باشد. سرطان معمولاً علت اصلی SVCS است.
نقاشی زیر نشان می‌دهد که ورید اجوف فوقانی در کجای بدن شما قرار دارد.
علت SVCS چیست؟
SVCS در صورت ابتلا به سرطان ریه، لنفوم غیر هوچکین یا سرطانی که به قفسه سینه گسترش می‌یابد، شایع‌تر است. سرطان می‌تواند به روش‌های مختلفی باعث ایجاد SVCS شود:
- تومور در قفسه سینه می‌تواند بر روی ورید اجوف فوقانی فشار وارد کند.
- تومور می‌تواند به داخل ورید اجوف فوقانی رشد کرده و آن را مسدود کند.
- سرطان می‌تواند به غدد لنفاوی اطراف ورید اجوف فوقانی گسترش یابد. غدد لنفاوی می‌توانند بزرگ‌تر شوند و به ورید فشار آورده یا ورید را مسدود کنند.
- سرطان می‌تواند باعث لخته‌شدن خون در ورید شود. سیم ضربان‌ساز یا کاتتر در ورید نیز می‌تواند باعث ایجاد لخته شود. کاتتر یک لوله انعطاف‌پذیر است که به تیم مراقبت‌های سلامتی اجازه می‌دهد مایعات را وارد بدن کرده یا آنها را خارج کنند.
علائم SVCS چیست؟
علائم SVCS معمولاً به‌کندی ایجاد می‌شود. SVCS می‌تواند مشکلات تنفسی جدی ایجاد کند و شرایطی اورژانسی است، اما اکثر افراد با درمان خوب عمل می‌کنند.
شایع‌ترین علائم SVCS عبارت‌اند از:
- تورم صورت، گردن، بالاتنه و بازوها
- مشکل در تنفس یا تنگی نفس
- سرفه‌کردن
در صورت داشتن هر یک از این علائم فوراً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود تماس بگیرید.
علائم کمتر رایج عبارت‌اند از:
- صدای خشن، مشکل در صحبت‌کردن، یا مشکل در بلع
- درد قفسه سینه
- رگ‌های متورم در قفسه سینه و گردن یا بازوهای متورم
- سرفه‌کردن خون
- تنفس سریع‌تر
- پوستی که آبی به نظر می‌رسد
- مشکلات یک طرف صورت شما، شامل افتادگی پلک، عدم تعریق و کوچک‌شدن یکی از مردمک‌ها. این علائم، سندرم هورنر نامیده می‌شود.
این علائم نادر هستند. اگر متوجه هر یک از آنها شدید فوراً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود تماس بگیرید.
SVCS ممکن است به‌سرعت ایجاد شود و تنفس شما را به‌طور کامل مسدود کند. اگر چنین است، ممکن است تا زمانی که پزشکان انسداد را درمان کنند، برای تنفس، به دستگاه نیاز داشته باشید. معمولاً SVCS به‌کندی پیشرفت می‌کند. اگر این اتفاق بیفتد، وریدهای دیگر شما ممکن است برای حمل خون اضافی بزرگ‌تر شوند و ممکن است علائم خفیف‌تری را تجربه کنید.
SVCS چگونه تشخیص داده می‌شود؟
آزمایش‌های زیر به پزشک شما در تشخیص SVCS کمک می‌کند.
- اشعه ایکس از قفسه سینه یا ورید شما. اشعه ایکس از رنگ استفاده می‌کند تا ورید را به‌وضوح نشان دهد.
- سی‌تی‌اسکن که توموگرافی کامپیوتری نیز نامیده می‌شود
- MRI که تصویربرداری رزونانس مغناطیسی نیز نامیده می‌شود
- سونوگرافی
SVCS چگونه درمان می‌شود؟
ممکن است نیازی به درمان فوری نداشته باشید اگر:
- علائم شما هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند
- نای شما مسدود نیست
- خون به‌خوبی از طریق وریدهای دیگر در قفسه سینه جریان دارد
شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی شما برای سرطان نیز می تواند به درمان SVCS کمک کند.
درمان‌های دیگری که می‌توانند کمک کنند، عبارتند از:
- هنگام درازکشیدن سر خود را بالا ببرید
- داروهایی به نام کورتیکواستروئیدها که می‌توانند تورم و التهاب را کاهش دهند.
- داروهایی به نام دیورتیک‌ها که به شما کمک می‌کنند تا بیشتر ادرار کنید تا مایعات اضافی بدن دفع شود
- درمان برای لخته خون در صورت وجود
- قراردادن یک لوله کوچک در ورید مسدود شده برای عبور خون. لوله استنت نامیده می‌شود.
- عمل جراحی
SVCS در کودکان
SVCS در کودکان نادر است، اما می‌تواند برای زندگی، تهدیدکننده باشد. اگر کودک شما علائم SVCS را دارد، مهم است که فوراً با پزشک تماس بگیرید. نای کودک کوچک‌تر و نرم‌تر از نای بزرگسالان است. ممکن است سریع‌تر متورم یا مسدود شود و زودتر مشکلات تنفسی ایجاد کند.
علائم شایع SVCS در کودکان مشابه علائم بزرگسالان است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- سرفه‌کردن
- صدای خشن
- مشکل در تنفس
- درد قفسه سینه
با تیم مراقبت‌های سلامتی خود یا تیم فرزندتان در مورد علائمی که متوجه شدید صحبت کنید. این شامل هرگونه علائم جدید یا متفاوت است.
سؤالاتی که باید از تیم مراقبت‌های سلامتی بپرسید
ممکن است بخواهید سؤالات زیر را از تیم مراقبت سرطان خود بپرسید.
- خطر ابتلا به سندرم ورید اجوف فوقانی برای من یا فرزندم چقدر است؟
- چه علائم یا عوارض جانبی را باید فوراً به شما اطلاع دهم؟
- بهترین راه برای دسترسی به شما در طول روز چیست؟ بعد از ساعت‌ها چطور؟
منابع مرتبط
خواب بهتر زمانی که بی‌خوابی مرتبط با سرطان دارید
بی‌خوابی مرتبط با سرطان زمانی است که فرد پس از تشخیص سرطان، مشکلات قابل توجهی در خواب داشته باشد. مشکلات خواب مرتبط با بی‌خوابی می‌تواند شامل مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن یا زود بیدار شدن باشد. برخی از افراد قبل از ابتلا به سرطان بی‌خوابی را تجربه می‌کنند و متوجه می‌شوند که خواب آنها پس از تشخیص سرطان بدتر می‌شود. تجربه بی‌خوابی در طول سرطان می‌تواند منجر به احساس ناخوشی و بی‌قراری در طول روز شود.
مدارا با خشم
پس از تشخیص سرطان، احساس خشم، طبیعی است. این احساس ممکن است در زمان تشخیص، یا در هر زمانی در طول درمان و بهبودیافتگی، ایجاد شود. خشم یک واکنش عاطفی طبیعی است. برای داشتن احساسات ناخوشایند، احساس گناه نکنید و به خود، سخت نگیرید. خشم و سایر احساسات، بد نیستند. بااین‌حال، ممکن است در عصبانیت خود غرق شوید و بخواهید آن را به روش‌های سالم‌تری، ابراز کنید.
مدارا با ابهام
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. بیماران تازه تشخیص‌داده‌شده و همچنین بهبودیافتگان نگرانی‌های مشترکی دارند. با تیم مراقبت‌های سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.