صحبت با تیم مراقبت‌های سلامت خود در مورد سیگار کشیدن
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
صحبت با تیم مراقبت‌های سلامت خود در مورد سیگار کشیدن یا شکل‌های دیگر مصرف تنباکو
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان نمی‌خواهند در مورد مصرف دخانیات خود به پزشک اطلاع دهند. ممکن است چندین دلیل برای این پنهان‌کاری وجود داشته باشد، از جمله:
- نگرانی از اینکه پزشک ممکن است آنها را قضاوت کند
- نگرانی از اینکه ممکن است حمایت کمتری برای تشخیص سرطان خود دریافت کنند
- باور به اینکه ترک بعد از تشخیص سرطان بی‌معنی است
- این باور که استفاده از تنباکو می‌تواند به کاهش استرس ناشی از تشخیص سرطان کمک کند
در واقع، پزشک شما را قضاوت نمی‌کند یا مراقبت کمتری از سرطان ارائه نمی‌دهد. در عوض، صحبت در مورد مصرف دخانیات به پزشک کمک می‌کند تا بهتر از شما حمایت کند.
محصولات تنباکو حاوی نیکوتین هستند که اعتیادآور است. اعتیاد ترک سیگار را سخت می‌کند، حتی اگر انگیزه ترک سیگار را داشته باشید.
اما برای ترک سیگار هرگز دیر نیست. ترک سیگار مزایای سلامتی قابل توجهی دارد، حتی پس از تشخیص سرطان، تیم مراقبت‌های سلامت شما می‌خواهد به شما در رسیدن به این هدف کمک کند.
حقایقی که باید با تیم مراقبت‌های سلامتی خود به اشتراک بگذارید
اطلاعات خاصی در مورد سابقه سیگارکشیدن و مصرف فعلی تنباکو با تیم مراقبت از سلامت خود به اشتراک بگذارید. این اطلاعات به ایجاد برنامه درمانی شما کمک می‌کند. موارد زیر را به آنها اطلاع دهید:
- اینکه آیا در حال حاضر سیگار می‌کشید
- اینکه آیا در ۳۰دقیقه اول پس از بیدار شدن از خواب سیگار می‌کشید
- روزانه چند نخ سیگار به طور منظم مصرف می‌کنید
- چند سال است که سیگار می‌کشید
- از چه سنی شروع به کشیدن سیگار کردید
- اگر سیگار را ترک کرده‌اید از آخرین باری که به‌طور منظم سیگار کشیده‌اید چقدر می‌گذرد
- چند بار سعی کرده‌اید سیگار را ترک کنید
- چه مدت در هر تلاش برای ترک سیگار موفق بودید؟
- از چه روش‌هایی برای ترک سیگار استفاده کرده‌اید یا در حال حاضر استفاده می‌کنید
- این که آیا افراد خانواده شما سیگار می‌کشند
- آیا سیگارکشیدن در محل کار شما مجاز است یا خیر
- آیا از انواع دخانیات غیر از سیگار استفاده می‌کنید یا کرده‌اید
- هر چند وقت یک‌بار از انواع تنباکو غیر از سیگار استفاده می‌کنید یا استفاده کرده‌اید
- اینکه آیا مصرف دخانیات شما پس از تشخیص سرطان تغییر کرده است یا خیر
سؤالاتی که باید از تیم مراقبت‌های سلامت خود بپرسید
علاوه‌بر به اشتراک گذاشتن اطلاعات، سؤالات زیر را در نظر بگیرید:
- ادامه سیگارکشیدن یا استفاده از سایر محصولات تنباکو چگونه بر درمان سرطان تأثیر می‌گذارد؟
- سیگارکشیدن یا استفاده از تنباکو چگونه به سلامت عمومی من آسیب می‌رساند؟
- ترک دخانیات چه فوایدی برای سلامتی دارد؟
- آیا در صورت ادامه استفاده از تنباکو، عوارض جانبی بیشتر یا متفاوتی از درمان سرطان خواهم داشت؟
- چگونه می‌توانم برنامه‌ای برای توقف مصرف دخانیات ایجاد کنم؟
- چه داروهایی برای کمک به ترک سیگار وجود دارد؟
- از کجا می‌توانم منابعی مانند گروه‌های مشاوره و پشتیبانی پیدا کنم؟
- چگونه می‌توانم موقعیت‌هایی که باعث می‌شود من بخواهم سیگار بکشم یا تنباکو مصرف کنم را مدیریت یا از آن اجتناب کنم؟
- تیم مراقبت‌های سلامت چگونه می‌تواند در این فرایند به من کمک کند؟
- خانواده و دوستانم چگونه می‌توانند به من کمک کنند؟
- چه کسی می‌تواند به من در درک هزینه‌های برنامه‌هایی کمک کند که به من در ترک مصرف دخانیات کمک میکنند؟
- من و شما هر چند وقت یک‌بار باید در مورد پیشرفت خود صحبت کنیم؟
همچنین در مورد ترس‌ها یا سایر موانع ترک سیگار به پزشک بگویید. با هم می‌توانید راه‌هایی برای رفع نگرانی‌های خود بیابید.
وقتی کسی که می‌شناسید سرطان دارد
فهمیدن اینکه کسی که می‌شناسید سرطان دارد می‌تواند دشوار باشد. اگر به آن فرد خیلی نزدیک هستید، این می‌تواند برای شما هم تکان‌دهنده و استرس‌زا باشد. اگر در صحبت کردن در مورد سرطان راحت نیستید، ممکن است در حال حاضر بهترین فرد برای صحبت با دوستتان نباشید.
به دیگران در مورد سرطان خود بگویید
فهمیدن اینکه سرطان دارید می‌تواند برای شما و همچنین دوستان و خانواده‌تان طاقت‌فرسا باشد. مردم اغلب نمی‌دانند چه بگویند. ممکن است احساس غم و ناراحتی کنند و از ناراحت کردن شما بترسند. ممکن است از احتمال از دست دادن شما بترسند. گاهی اوقات مردم راحت‌ترند چیزی نگویند زیرا می‌ترسند حرف اشتباهی بزنند. برخی افراد راحت صحبت میکنند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است بیش از حد محتاط شوند یا بیش از حد شاد رفتار کنند.
مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک می‌کند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمی‌کند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیده‌اند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های حرفه‌ای برای ارائه مراقبت پول می‌گیرند. آنها تمایل دارند نقش‌های محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفته‌اند.