صحبت با تیم مراقبتهای سلامت خود در مورد سیگار کشیدن
زمان تقریبی مطالعه
۴ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
صحبت با تیم مراقبتهای سلامت خود در مورد سیگار کشیدن یا شکلهای دیگر مصرف تنباکو
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان نمیخواهند در مورد مصرف دخانیات خود به پزشک اطلاع دهند. ممکن است چندین دلیل برای این پنهانکاری وجود داشته باشد، از جمله:
- نگرانی از اینکه پزشک ممکن است آنها را قضاوت کند
- نگرانی از اینکه ممکن است حمایت کمتری برای تشخیص سرطان خود دریافت کنند
- باور به اینکه ترک بعد از تشخیص سرطان بیمعنی است
- این باور که استفاده از تنباکو میتواند به کاهش استرس ناشی از تشخیص سرطان کمک کند
در واقع، پزشک شما را قضاوت نمیکند یا مراقبت کمتری از سرطان ارائه نمیدهد. در عوض، صحبت در مورد مصرف دخانیات به پزشک کمک میکند تا بهتر از شما حمایت کند.
محصولات تنباکو حاوی نیکوتین هستند که اعتیادآور است. اعتیاد ترک سیگار را سخت میکند، حتی اگر انگیزه ترک سیگار را داشته باشید.
اما برای ترک سیگار هرگز دیر نیست. ترک سیگار مزایای سلامتی قابل توجهی دارد، حتی پس از تشخیص سرطان، تیم مراقبتهای سلامت شما میخواهد به شما در رسیدن به این هدف کمک کند.
حقایقی که باید با تیم مراقبتهای سلامتی خود به اشتراک بگذارید
اطلاعات خاصی در مورد سابقه سیگارکشیدن و مصرف فعلی تنباکو با تیم مراقبت از سلامت خود به اشتراک بگذارید. این اطلاعات به ایجاد برنامه درمانی شما کمک میکند. موارد زیر را به آنها اطلاع دهید:
- اینکه آیا در حال حاضر سیگار میکشید
- اینکه آیا در ۳۰دقیقه اول پس از بیدار شدن از خواب سیگار میکشید
- روزانه چند نخ سیگار به طور منظم مصرف میکنید
- چند سال است که سیگار میکشید
- از چه سنی شروع به کشیدن سیگار کردید
- اگر سیگار را ترک کردهاید از آخرین باری که بهطور منظم سیگار کشیدهاید چقدر میگذرد
- چند بار سعی کردهاید سیگار را ترک کنید
- چه مدت در هر تلاش برای ترک سیگار موفق بودید؟
- از چه روشهایی برای ترک سیگار استفاده کردهاید یا در حال حاضر استفاده میکنید
- این که آیا افراد خانواده شما سیگار میکشند
- آیا سیگارکشیدن در محل کار شما مجاز است یا خیر
- آیا از انواع دخانیات غیر از سیگار استفاده میکنید یا کردهاید
- هر چند وقت یکبار از انواع تنباکو غیر از سیگار استفاده میکنید یا استفاده کردهاید
- اینکه آیا مصرف دخانیات شما پس از تشخیص سرطان تغییر کرده است یا خیر
سؤالاتی که باید از تیم مراقبتهای سلامت خود بپرسید
علاوهبر به اشتراک گذاشتن اطلاعات، سؤالات زیر را در نظر بگیرید:
- ادامه سیگارکشیدن یا استفاده از سایر محصولات تنباکو چگونه بر درمان سرطان تأثیر میگذارد؟
- سیگارکشیدن یا استفاده از تنباکو چگونه به سلامت عمومی من آسیب میرساند؟
- ترک دخانیات چه فوایدی برای سلامتی دارد؟
- آیا در صورت ادامه استفاده از تنباکو، عوارض جانبی بیشتر یا متفاوتی از درمان سرطان خواهم داشت؟
- چگونه میتوانم برنامهای برای توقف مصرف دخانیات ایجاد کنم؟
- چه داروهایی برای کمک به ترک سیگار وجود دارد؟
- از کجا میتوانم منابعی مانند گروههای مشاوره و پشتیبانی پیدا کنم؟
- چگونه میتوانم موقعیتهایی که باعث میشود من بخواهم سیگار بکشم یا تنباکو مصرف کنم را مدیریت یا از آن اجتناب کنم؟
- تیم مراقبتهای سلامت چگونه میتواند در این فرایند به من کمک کند؟
- خانواده و دوستانم چگونه میتوانند به من کمک کنند؟
- چه کسی میتواند به من در درک هزینههای برنامههایی کمک کند که به من در ترک مصرف دخانیات کمک میکنند؟
- من و شما هر چند وقت یکبار باید در مورد پیشرفت خود صحبت کنیم؟
همچنین در مورد ترسها یا سایر موانع ترک سیگار به پزشک بگویید. با هم میتوانید راههایی برای رفع نگرانیهای خود بیابید.

بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحتکننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااینحال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، میتوانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها میتوانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده میکنند متوجه میشوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگتری است.

تغییر طعم و بو
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان در طول یا بعد از درمان دچار تغییراتی در طعم و بو میشوند. این تغییرات میتواند منجر به بیزاری از غذا شود. بیزاری از غذا، بیزاری شدید از برخی غذاهاست که باعث میشود از آنها اجتناب کنید. تغییرات طعم و بو میتواند خوردن را سختتر کند و منجر به کاهش وزن بدون تلاش شود. نخوردن و نیاشامیدن کافی میتواند درمان و بهبودی بدن شما را از سرطان دشوارتر کند.

نشانههای استرس روانی
استرس روانی نحوه واکنش بدن و مغز به هر نیاز یا خواستهای است که بهعنوان یک چالش یا مانع دیده میشود. استرس روانی لزوماً منفی نیست. برخی افراد استرس کوتاهمدت را انگیزهبخش میدانند، مانند امتحان یا مصاحبه شغلی. بااینحال، استرس زیاد گاهی اوقات میتواند باعث علائم فیزیکی و مشکلات سلامتی شود، بهخصوص اگر استرس خود را بهخوبی مدیریت نکنید.
