مدارا با ابهام
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، ممکن است در مورد آینده، احساس عدم اطمینان داشته باشند. پس از تشخیص سرطان، ممکن است احساس کنید که امنیت زندگی شما کمتر از گذشته است. هنگامی که چنین احساسی دارید، درخواست حمایت بسیار مهم است. با تیم مراقبتهای سلامتی خود در مورد منابع موجود حمایتی در این شرایط، صحبت کنید.
علل ابهام
بیماران تازه تشخیصدادهشده و همچنین بهبودیافتگان نگرانیهای مشترکی دارند. نگرانیها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• اجبار به تعویقانداختن برنامهها. ممکن است احساس کنید که نمیتوانید به آینده نگاه کنید. برنامهریزی به دلایل عملی، بسیار دشوار است. بهعنوان مثال، برنامهریزی برای تعطیلات خانوادگی ممکن است سخت باشد، درحالیکه ممکن است دقیقاً ندانید چه زمانی، درمان خواهید شد. ممکن است نتوانید به یک قرار ناهار متعهد شوید زیرا نمیتوانید احساس خود و حالات بدنی خود را، پیشبینی کنید. برخی از افراد احساس میکنند قادر به انجام هیچ برنامهای نیستند. یکی از رویکردهایی که برای بسیاری از افراد مبتلا به سرطان، بهخوبی کار میکند، انعطافپذیری و پذیرش این است که برنامهها ممکن است تغییر کنند؛ اما همچنان فرصت انجام بسیاری از فعالیتهای مورد دلخواهتان را دارید.
• ترس از درمان سرطان و عوارض جانبی آن. ممکن است از عوارض جانبی احتمالی درمان مانند درد، حالت تهوع یا خستگی بترسید. یا ممکن است از وابستگی به دیگران در طول درمان سرطان یا از دست دادن امکان فعالیتهایی که از آنها لذت میبرید، ترس داشته باشید.
بهبودیافتگان طولانیمدت سرطان، ممکن است نگران عوارض دیررس باشند. اثرات دیررس، عوارض جانبی درمان سرطان هستند که ماهها یا سالها پس از پایان درمان رخ میدهند. با تیم مراقبتهای سلامتی خود در مورد اثرات دیررس احتمالی و نحوه مدیریت آنها، صحبت کنید. در صورت نیاز به کمک، منابعی در دسترس هستند.
• تأثیر متفاوت درمان. هیچ درمانی برای همه افراد یکسان عمل نمیکند، حتی کسانی که از نوع مشابهی از سرطان، رنج میبرند نیز ممکن است اثرات درمانی متفاوتی را تجربه کنند. برخی از درمانها برای برخی افراد مؤثرتر هستند. درمانهای دیگر ممکن است مؤثر باشند؛ اما عوارض جانبی ایجاد کنند. درک گزینههای درمانی شما درحالحاضر و آینده، ممکن است به شما کمک کند تا بدانید در آینده چه چیزی در انتظار شما خواهد بود.
• عدم تأثیر درمان. در بسیاری از مواقع، افراد تا زمانی که درمان دیگر تأثیرگذار نباشد، به دریافت آن ادامه میدهند. این امر بهویژه، در مورد کسانی که سرطان گسترشیافته دارند یا افراد با سرطانی که برای مدت طولانی با دارو کنترل میشود، صادق است. این ترسناک است که فکر کنید این دارو ممکن است دیگر اثر نداشته باشد، حتی اگر بدانید که گزینههای درمانی دیگری نیز وجود دارد.
• بازگشت سرطان. بازگشت، شرایطی است که سرطان پس از درمان، عود میکند. این ترس بزرگ بسیاری از بهبودیافتگان سرطان است. اگر در این مورد نگران هستید، ممکن است به هر علامت بالقوه، بسیار توجه کنید. بهنوبهخود، این توجه، میتواند سطح کلی اضطراب شما را افزایش دهد. درباره مقابله با ترس از عود بیشتر بدانید.
• ترس از مرگ یا ازدستدادن کسی که دوستش دارید. مواجهه با امکان پایان زندگی، میتواند دشوار باشد. وقتی به مرگ یا ازدستدادن کسی که دوستش دارید، فکر میکنید، احساس ترس طبیعی است. مواجهه با ترس از مرگ، طبیعی است. بااینحال، اگر این احساسات قویتر شدند، با تیم مراقبتهای سلامتی خود در مورد منابعی صحبت کنید که به شما کمک میکنند تا با این شرایط مدارا کنید.
مدارا با "چه میشد اگر" سرطان
مواجهه با ناشناختههای سرطان، ممکن است شما را مضطرب، عصبانی، غمگین کند یا بترساند. حتی ممکن است علائمی جسمانی را ناشی از این احساسات، تجربه کنید. بهعنوان مثال، ممکن است باعث مشکلات خواب شود یا تمرکز در محل کار را، دشوارتر کند. یادگیری مدیریت عدماطمینان، بخش مهمی از سالم ماندن است. این نکات ممکن است به شما در مدارا با این شرایط کمک کند:
• بپذیرید موقعیتهایی وجود دارد که میتوانید کنترل کنید و موقعیتهایی هستند که نمیتوانید آنها را کنترل کنید. هر چقدر هم که سخت به نظر برسد، رهاکردن چیزهایی که نمیتوانید تغییرشان دهید، و تمرکز بر واکنش خود به رویدادها، مفید است.
• اگر احساس عدماطمینان، بر زندگی روزمره شما تأثیر میگذارد، با تیم مراقبتهای سلامتی خود صحبت کنید. آنها میتوانند به شما کمک کنند منابعی را برای مدیریت این مسئله بیابید.
• با یک مشاور یا مددکار اجتماعی در بیمارستان صحبت کنید. آنها ممکن است یک گروه پشتیبانی را به شما توصیه کنند. یک گروه حمایتی، ممکن است به شما کمک کند نگرانیهای خود را، با دیگرانی که تجربه مشابهی از سرطان دارند، به اشتراک بگذارید. همچنین انجمنهای پشتیبانی آنلاین وجود دارد، که میتوانید به آنها بپیوندید.
• با دوستان و اعضای خانواده صحبت کنید. به آنها بگویید چه احساسی دارید و چگونه میتوانند کمک کنند.
• تا جایی که میتوانید درباره سرطان و درمان آن بیاموزید. داشتن اطلاعات صحیح میتواند به شما کمک کند تا بدانید چه چیزی در انتظار شما خواهد بود.

گیجی و هذیان
گیجی و هذیان بر نحوه تفکر و رفتار فرد تأثیر میگذارد. وقتی فردی گیج یا هذیانی است، نمیتواند بهوضوح فکر کند و ممکن است مانند همیشه رفتار نکند. این مسئله اغلب از بین میرود، اما میتواند نشانهای باشد که مشکل جدی وجود دارد. گیجی به این معناست که فرد نمیتواند بهوضوح فکر کند. افرادی که گیج هستند ممکن است آهستهتر فکر کنند. آنها ممکن است در تمرکز و درک آنچه در اطرافشان میگذرد مشکل داشته باشند.

چگونه از فکر کردن به سیگار دست برداریم
ترک سیگار زمانی که احساس میکنید نمیتوانید از سیگار کشیدن دست بردارید میتواند سخت باشد. سیگار کشیدن ممکن است یک سرگرمی لذت بخش به نظر برسد؛ زیرا شما آن را با راحتی، سرگرمی و همراهی مرتبط میدانید. درعینحال، ممکن است ترک سیگار را بااحساس درد، بدبختی و فداکاری مرتبط کنید. این احساسات متضاد در سطح ناخودآگاه، زیر سطح افکار شما تقویت میشوند.

بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحتکننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااینحال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، میتوانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها میتوانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده میکنند متوجه میشوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگتری است.