درک آمار مربوط به سرطان

زمان تقریبی مطالعه

۶ دقیقه

فهرست مطالب در این مقاله

درک آمارهای مورداستفاده برای راهنمایی پیش‌آگهی و ارزیابی درمان

یکی از اولین سؤالاتی که افراد مبتلا به سرطان ممکن است بپرسند این است که “شانس زنده‌ماندن من چقدر است؟”

پزشکان از آمار برای ارائه پاسخ استفاده می‌کنند. آمارها تخمین‌هایی هستند که روندها را در تعداد زیادی از مردم توصیف می‌کنند. آنها می‌توانند در پیش‌بینی‌ها کمک کنند، اما نمی‌توانند بگویند که واقعاً چه اتفاقی برای یک فرد خواهد افتاد.

آمار بقا براساس این عوامل متفاوت است:

  • نوع سرطان
  • مرحله سرطان
  • سن
  • مدت‌زمان بیماری

از تیم مراقبت‌های سلامتی خود، بخواهید که مناسب‌ترین آمار را برای وضعیت خود ارائه دهند. همچنین باید از آنها بخواهید آماری را که نامشخص به نظر می‌رسد، توضیح دهند.

آمار بقا (بهبودی)

پزشکان از آمار بهبودی (بقا) برای تخمین پیش‌آگهی بیمار، استفاده می‌کنند. پیش‌آگهی، شانس بهبودی است. آمار بقا همچنین به پزشکان در ارزیابی گزینه‌های درمانی کمک می‌کند.

محققان معمولاً آمار بقا (بهبودی) را برای انواع خاص سرطان، ارائه می‌دهند.

نرخ بقا.  نرخ بقا به درصد افرادی که پس از تشخیص در زمان معینی زنده خواهند بود، اشاره دارد. “نرخ بقای کلی”، شامل همه افراد مبتلا به یک نوع سرطان خاص می‌شود.

نرخ بقا می‌تواند هر مدت‌زمان معینی را توصیف کند. بااین‌حال، محققان معمولاً آمار سرطان را به‌عنوان نرخ بقای نسبی ۵ساله، ارائه می‌دهند.

نرخ بقای نسبی ۵ساله: این نرخ بقا، درصد افرادی است که ۵ سال پس از تشخیص زنده خواهند بود (شامل کسانی نمی‌شود که در اثر سایر بیماری‌ها می‌میرند.)

مثال: نرخ بقای نسبی ۵ساله برای زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم حدود ۶۶٪ است. این بدان معناست که از هر ۱۰۰ زن مبتلا به سرطان دهانه رحم حدود ۶۶ نفر، ۵ سال پس از تشخیص زنده خواهند بود.

محققان همچنین آمار بقا را برای مراحل خاص سرطان محاسبه می‌کنند. تعیین مرحله سرطان، به توصیف محل قرارگیری سرطان، گسترش آن و اینکه آیا سایر قسمت‌های بدن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد یا خیر، کمک می‌کند. آمار بقا می‌تواند بسته به مرحله متفاوت باشد.

مثال: نرخ بقای نسبی ۵ساله برای سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه ۹۲٪ است. این بدان معناست که از هر ۱۰۰ زن مبتلا به سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه، ۹۲ نفر ۵ سال پس از تشخیص زنده خواهند بود.

محققان آمار بقای ۵ساله را براساس افرادی که سرطان آنها حداقل ۵ سال پیش درمان شده است، قرار می‌دهند. قابل توجه است که آمار ممکن است منعکس‌کننده آخرین پیشرفت‌های درمانی نباشد.

نرخ بقا در افراد بدون بیماری و بدون پیشرفت

نرخ بقای نسبی ۵ساله شامل افرادی است که در حال بهبودی هستند. بهبودی، فقدان موقت یا دائمی بیماری است. این میزان بقا همچنین شامل کسانی می‌شود که هنوز تحت درمان هستند.

آمار بقای بدون بیماری (DFS) و آمار بقای بدون پیشرفت (PFS) خاص‌تر است. پزشکان اغلب از آنها برای ارزیابی درمان‌های سرطان استفاده می‌کنند.

میزان بقای بدون بیماری: درصد افرادی است که پس از پایان درمان بهبودی کامل دارند.

نرخ بقای بدون پیشرفت: درصد افرادی که در حین و پس از درمان، رشد تومور جدید یا گسترش سرطان، نداشتند. ممکن است بیماری به طور کامل یا جزئی به درمان پاسخ داده باشد و یا بیماری در شرایطی پایدار باشد. این بدان معناست که سرطان هنوز وجود دارد؛ اما رشد یا گسترش نمی‌یابد.

استفاده از آمار بهبودی، برای تعیین پیش‌آگهی

پیش‌آگهی مطلوب به‌معنای شانس بالایی برای موفقیت درمان است. به‌عنوان‌ مثال، نرخ بقای نسبی کلی ۵ ساله برای سرطان بیضه ۹۵٪ است. این بدان معنی است که اکثر مردانی که با این بیماری تشخیص داده می شود، پیش آگهی مطلوبی دارند.

پیش‌آگهی، بستگی به مرحله سرطان در هنگام تشخیص دارد. به‌عنوان‌ مثال، نرخ بقای نسبی ۵ساله برای سرطان کولورکتال در مراحل اولیه ۹۰٪ است. برای سرطان کولورکتال در مراحل پیشرفته، این میزان به حدود ۱۴٪ کاهش می‌یابد.

استفاده از آمار بقا برای ارزیابی گزینه‌های درمانی

پزشکان اغلب از نرخ بقای نسبی ۵ساله برای ارزیابی و مقایسه گزینه‌های درمانی استفاده می‌کنند. آنها میزان بقا را نشانه خوبی از موارد زیر می‌دانند:

  • آیا سرطان به درمان پاسخ می‌دهد یا خیر
  • اینکه آیا درمان با موفقیت عمر فرد را افزایش می‌دهد یا خیر

آمار بقا (بهبودی) به پزشکان کمک می‌کند تصمیم بگیرند که کدام درمان بیشترین سود را دارد. آنها همچنین به پزشکان کمک می‌کنند تا مزایا و خطرات آن را ارزیابی کنند. به‌عنوان‌ مثال، یک درمان خاص ممکن است در درمان سرطان بسیار مؤثر باشد، اما ممکن است فرد عوارض جانبی ناخوشایندی را از آن تجربه کند.

آمار می‌تواند اطلاعات مفیدی را ارائه دهد، اما آنها تنها عامل مورداستفاده برای برنامه‌ریزی درمان نیستند. درباره تصمیم‌گیری در مورد درمان سرطان بیشتر بیاموزید.

مفهوم "درمان"

کلمه “درمان” به‌طور کامل در مورد سرطان صدق نمی‌کند. گاهی اوقات سلول‌های سرطانی شناسایی نشده پس از درمان هنوز در بدن هستند. این سلول‌ها می‌توانند باعث شوند که سرطان در طی زمان بازگردد. پزشکان به این حالت عود یا بازگشت می‌گویند.

جامعه پزشکی بسیاری از سرطان‌ها را زمانی «درمان شده» می‌داند که پزشکان نتوانند سرطان را ۵ سال پس از تشخیص اولیه، مجددا تشخیص دهند. اما عود بعد از ۵ سال هنوز امکان‌پذیر است.

وبلاگ
تغییر طعم و بو

بسیاری از افراد مبتلا به سرطان در طول یا بعد از درمان دچار تغییراتی در طعم و بو می‌شوند. این تغییرات می‌تواند منجر به بیزاری از غذا شود. بیزاری از غذا، بیزاری شدید از برخی غذاهاست که باعث می‌شود از آنها اجتناب کنید. تغییرات طعم و بو می‌تواند خوردن را سخت‌تر کند و منجر به کاهش وزن بدون تلاش شود. نخوردن و نیاشامیدن کافی می‌تواند درمان و بهبودی بدن شما را از سرطان دشوارتر کند.

ادامه مطلب »
وبلاگ
نشانه‌های استرس روانی

استرس روانی نحوه واکنش بدن و مغز به هر نیاز یا خواسته‌ای است که به‌عنوان یک چالش یا مانع دیده می‌شود. استرس روانی لزوماً منفی نیست. برخی افراد استرس کوتاه‌مدت را انگیزه‌بخش می‌دانند، مانند امتحان یا مصاحبه شغلی. بااین‌حال، استرس زیاد گاهی اوقات می‌تواند باعث علائم فیزیکی و مشکلات سلامتی شود، به‌خصوص اگر استرس خود را به‌خوبی مدیریت نکنید.

ادامه مطلب »
وبلاگ
مهارت‌های مقابله با افسردگی

حتی با درمان‌هایی مانند داروهای ضدافسردگی یا روان‌درمانی، داشتن استراتژی‌های اضافی برای مقابله با افسردگی مفید است. مکانیسم‌های خودتنظیمی و مقابله‌ای نقش اساسی در درمان دارند. آنها می‌توانند تسکین دهند و اثربخشی سایر مداخلات را افزایش دهند. این مقاله ۲۲ مهارت مقابله با افسردگی شامل راهبردهای درمانی، فیزیکی، عاطفی و اجتماعی را ارائه می‌دهد.

ادامه مطلب »
اسکرول به بالا