مکمل‌های غذایی چیستند؟ - سامانه راه‌بهی

سامانه راه‌بهی

آگاهی، بهبودی، رشد؛ برای هم‌زیستان سرطان

مکمل‌های غذایی چیستند؟

زمان تقریبی مطالعه

۳ دقیقه

فهرست مطالب در این مقاله

مکمل‌های غذایی چیستند؟

اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گسترده‌ای از محصولات از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها و غیره اشاره دارد. می‌توانید مکمل‌های غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.

برخی از نمونه‌های مکمل‌های رایج عبارت‌اند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین. بسیار مهم است که با پزشک خود در مورد مصرف مکمل‌ها و عوارض جانبی آنها صحبت کنید.

برخلاف داروها، مکمل‌های غذایی برای درمان، تشخیص، پیشگیری یا درمان بیماری‌ها در نظر گرفته نشده‌اند.

مکمل‌های غذایی چه تفاوتی با داروها دارند؟

مکمل‌های غذایی همان الزامات ایمنی و اثربخشی دقیق داروها را ندارند. در ایالات متحده، تمام داروهایی که می‌توانید بخرید، حتی بدون نسخه، باید بی‌خطر و مؤثر باشند، اما مکمل‌های غذایی لزومی ندارد.

همه داروهای تجویزی و بدون نسخه در ایالات متحده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تنظیم می‌شوند. اما مکمل‌های غذایی بیشتر شبیه غذاهای خاص هستند.

به‌طور کلی، سازمان غذا و داروی آمریکا داروهای جدید را تا زمانی که در آزمایش‌های بالینی بی‌خطر نشوند، ناامن می‌داند. داروهای جدید قبل از تأیید FDA باید آزمایش‌های زیادی را پشت سر بگذارند تا ثابت کنند که ایمن و مؤثر هستند و FDA باید هر داروی جدیدی را قبل از فروش قانونی در ایالات متحده تأیید کند.

از سوی دیگر، یک مکمل غذایی را می‌توان بدون نیاز به اثبات بی‌خطر و مؤثر بودن آن فروخت، تا زمانی که سازنده ادعا نکند که می‌تواند یک بیماری را درمان، تشخیص، پیشگیری یا درمان کند (در این صورت FDA آن را یک دارو در نظر می‌گیرد).

مکمل‌ها نمی‌توانند حاوی مواردی باشند که خطر بیماری یا آسیب شناخته شده را در صورت استفاده طبق دستورالعمل روی برچسب، یا در صورت استفاده معمولی اگر هیچ دستورالعملی روی برچسب وجود ندارد، داشته باشد. FDA می‌تواند شرکتی را از فروش یک مکمل در صورت ناامن بودن آن جلوگیری کند، اما تنها پس از دریافت گزارش FDA مبنی بر اینکه مکمل باعث آسیب رساندن شده است.

مقررات مکمل‌های غذایی

اگرچه مکمل‌ها برای انجام آزمایش‌های بالینی مورد نیاز نیستند، شرکت‌هایی که آنها را تولید می‌کنند باید:

  • اطلاعاتی داشته باشید که نشان دهد محصولات ایمن هستند
  • اطمینان حاصل کنید که جزئیات روی برچسب محصول درست است
  • از اظهار ادعاهای نادرست خودداری کنید
  • آنچه در مکمل وجود دارد را به‌درستی نشان دهید

شرکت‌هایی که مکمل‌های غذایی تولید می‌کنند نیز باید از شیوه‌های تولید خوب (GMPs) پیروی کنند. GMPها بیان می‌کنند که مکمل‌های غذایی باید:

  • با کیفیت تولید شود
  • فاقد هرگونه آلاینده یا ناخالصی
  • با مواد تشکیل دهنده‌ای که در واقع در محصول هستند برچسب گذاری شوند

FDA گزارش‌های بیماری، آسیب یا واکنش به مکمل‌ها را بررسی می‌کند. همه سازندگان مکمل‌ها باید اثرات مضر را به FDA گزارش کنند. FDA همچنین از مصرف‌کنندگان می‌خواهد که واکنش‌ها یا سایر مشکلات مربوط به مکمل‌ها را گزارش کنند.

FDA همچنین محصولات موجود در بازار را که ادعاهای نادرست دارند یا حاوی موادی هستند که بی‌خطر هستند را بررسی می‌کند. دولت فدرال می‌تواند علیه شرکت‌هایی که ادعاهای نادرستی در مورد محصولات خود می‌کنند یا اگر مکمل‌ها ناایمن باشند، اقدام کند.

وبلاگ
چهار راه برای ترک گریه کردن

گریه یک عملکرد طبیعی انسانی برای بیان احساس درونی شماست. اما برخلاف دیگر ابراز احساسات، گاهی اوقات ما نمی‌توانیم گریه را کنترل کنیم. در برخی موقعیت‌های عمومی، مانند زمانی که در محل کار یا مدرسه هستید، ممکن است بخواهید بدانید که چگونه گریه خود را متوقف کنید تا اشک روی صورتتان نریزد. درحالی‌که مهم است بدانید گریه‌کردن و ابراز احساسات غمگینانه اشکالی ندارد، درک اینکه چه چیزی باعث ایجاد این احساسات غم‌انگیز می‌شود که در وهله اول ما را در این موقعیت قرار می‌دهد، می‌تواند مفید باشد.

ادامه مطلب »
وبلاگ
سه راهی که استرس می‌تواند شما را بیمار کند

استرس به‌عنوان پاسخ بدن به یک تهدید یا چالش درک شده تعریف می‌شود. همه استرس را تجربه می‌کنند و می‌دانند که مدیریت آن دشوار است. استرس می‌تواند بر سلامتی شما تأثیر منفی بگذارد. استرس مزمن به‌ویژه برای کیفیت زندگی و بهزیستی کلی شما مضر است. استرس می‌تواند منجر به علائم فیزیکی مانند مشکلات گوارشی و همچنین علائم روانی مانند افسردگی و مه مغزی شود.

ادامه مطلب »
وبلاگ
مدارا با مصرف طولانی‌مدت دارو

درحالی‌که برخی از درمان‌های سرطان کوتاه‌مدت هستند، مانند جراحی یا یک دوره پرتودرمانی، بسیاری از افراد مبتلا به سرطان نیز هستند که به دلایل مختلف، مانند درمان سرطان یا پیشگیری، داروی طولانی‌مدت برای آنها تجویز می‌شود. به‌عنوان‌ مثال، برای مبتلایان به سرطان سینه که دارای گیرنده هورمونی مثبت هستند، اغلب داروهای هورمون‌درمانی به مدت ۵ تا ۱۰ سال برای کاهش خطر عود سرطان تجویز می‌شود.

ادامه مطلب »
اسکرول به بالا