شیمیدرمانی پیشگیرانه
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
شیمیدرمانی پیشگیرانه
سرطان زمانی شروع میشود که سلولهای سالم تغییر میکنند و بهطور غیرقابلکنترلی رشد میکنند. این روند تودهای به نام تومور را تشکیل میدهد. پروسه تبدیل شدن یک سلول سالم به سلول سرطانی معمولاً سالها طول میکشد و بسیاری از عوامل ژنتیکی، رژیم غذایی و شیوه زندگی، مانند سیگار کشیدن، ممکن است بر این روند تأثیر بگذارند.
شیمیدرمانی پیشگیرانه از موادی برای جلوگیری از پیشرفت سرطان استفاده میکند. این مواد ممکن است طبیعی باشند یا در آزمایشگاه ساخته شوند. یک پزشک از شیمیدرمانی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان در افراد استفاده میکند، بهویژه در موارد زیر:
- افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان هستند. این گروه شامل کسانی است که دارای سندرم سرطان ارثی یا سابقه خانوادگی سرطان هستند.
- افرادی که قبلاً سرطان داشتهاند. شیمیدرمانی پیشگیرانه میتواند خطر عود سرطان یا سرطان جدید را کاهش دهد. عود زمانی است که سرطان پس از درمان باز میگردد.
داروهای مورد استفاده برای شیمیدرمانی پیشگیرانه معمولاً برای درمان سرطان استفاده نمیشوند. و مصرف آنها بهطور کامل از فرد در برابر ابتلا به سرطان در آینده محافظت نمیکند.
نمونههایی از داروهای شیمیدرمانی پیشگیرانه
موارد زیر نمونههایی از داروهای مورد استفاده برای شیمیدرمانی پیشگیرانه است:
- تاموکسیفن (Soltamox) و رالوکسیفن (Evista). محققان این داروها را بهعنوان راهی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه مطالعه کردهاند. آنها در کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان با گیرنده استروژن مثبت مؤثرتر هستند. این نوع سرطان سینه برای رشد به هورمون استروژن بستگی دارد.
تاموکسیفن از اثرات استروژن بر رشد تومور جلوگیری میکند. همچنین نشان داده شده است که خطر عود سرطان سینه را کاهش میدهد. نشان داده شده است که رالوکسیفن خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنانی که یائسه شدهاند کاهش میدهد.
- آسپرین و سایر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) NSAIDها ممکن است خطر ابتلا به بسیاری از انواع سرطان را در افراد با خطر متوسط سرطان کاهش دهند.
خطرات و فواید شیمیدرمانی پیشگیرانه
خطرات و مزایای شیمیدرمانی برای هر فردی متفاوت است. مثلاً:
- داروهایی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهند نیز میتوانند عوارض جانبی ایجاد کنند. افرادی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به سرطان هستند ممکن است مایل به پذیرش عوارض جانبی خاص باشند. اما دیگران ممکن است تمایلی به استفاده از دارویی نداشته باشند که در زمانی که بیمار نیستند، عوارض جانبی به همراه داشته باشد.
- تأثیر شیمیدرمانی که در مطالعات تحقیقاتی مشاهده میشود ممکن است با آنچه شما تجربه میکنید متفاوت باشد.
از تیم مراقبتهای سلامت خود در مورد خطرات و مزایای شیمیدرمانی مناسب شما بپرسید.
شیمیدرمانی پیشگیرانه در آزمایشات بالینی
محققان از آزمایشهای بالینی استفاده میکنند تا دریابند که آیا مواد شیمیایی برای به تأخیر انداختن یا پیشگیری از سرطان بیخطر و مؤثر هستند یا خیر. کارآزماییهای بالینی مطالعات تحقیقاتی شامل داوطلبان هستند. بسیاری از آزمایشهای بالینی نشان دادهاند که انواع خاصی از شیمیدرمانی پیشگیرانه میتواند مفید باشد. اما برخی نشان میدهند که میتوانند باعث آسیب شوند. مثلاً:
- بتا کاروتن، مادهای که در هویج، کدو و سبزیهای مشابه یافت میشود، به پیشگیری از سرطان ریه کمک میکند. اما آزمایشهای بالینی نشان داد که خطر ابتلا به سرطان ریه را در افرادی که سیگار میکشیدند افزایش میدهد.
- یک کارآزمایی بالینی سلنیوم و ویتامین E برای سرطان پروستات نشان داد که هیچ کدام خطر ابتلا به این بیماری را کاهش نمیدهند. و شواهدی وجود داشت که نشان میداد مردانی که ویتامین E مصرف میکردند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات بودند. درباره ویتامینها و مواد معدنی و پیشگیری از سرطان بیشتر بدانید.
آزمایشهای بالینی همچنین نشان میدهد که برخی از موادی که برای شیمیدرمانی پیشگیرانه استفاده میشوند برای همه اثر ندارد. هنگام مشاهده نتایج کارآزماییهای بالینی شیمیدرمانی پیشگیرانه، حتماً به گروه شرکتکنندگان توجه کنید. اغلب، افرادی که در این نوع کارآزماییهای بالینی شرکت میکنند، خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهند. اینها ممکن است شامل سیگار کشیدن یا داشتن سابقه خانوادگی سرطان باشد. بنابراین، نتایج مطالعه ممکن است برای همه قابل اجرا نباشد.
سؤالاتی که میتوانید از تیم مراقبتهای سلامت بپرسید
موارد زیر را از تیم مراقبتهای سلامت خود بپرسید:
- خطر ابتلا به سرطان من چقدر است؟
- چگونه سلامت فعلی من بر خطر ابتلا به سرطان تأثیر میگذارد؟
- پیشگیری شیمیایی چقدر خطر سرطان من را کاهش میدهد؟
- چه عوارض جانبی ممکن است تجربه کنم؟
- خطرات و مزایای شیمیدرمانی برای من چیست؟
آیا کارآزمایی بالینی شیمیدرمانی پیشگیرانه گزینهای مناسب برای من است؟
منابع مرتبط

بدون مصرف دخانیات بعد از ترک
ترک کردن ممکن است ناراحتکننده باشد. ترک نیکوتین دارای دو بخش فیزیکی و روانی است. علائم فیزیکی آزاردهنده هستند؛ اما تهدیدکننده زندگی نیستند. بااینحال، اگر آمادگی مقاومت در برابر آنها را ندارید، میتوانند شما را وسوسه کنند که دوباره به سیگار کشیدن یا مصرف برگردید. جایگزینی نیکوتین و سایر داروها میتوانند به کاهش بسیاری از این علائم کمک کنند. اکثر افرادی که از دخانیات استفاده میکنند متوجه میشوند که بخش ذهنی ترک سیگار چالش بزرگتری است.

تغییر طعم و بو
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان در طول یا بعد از درمان دچار تغییراتی در طعم و بو میشوند. این تغییرات میتواند منجر به بیزاری از غذا شود. بیزاری از غذا، بیزاری شدید از برخی غذاهاست که باعث میشود از آنها اجتناب کنید. تغییرات طعم و بو میتواند خوردن را سختتر کند و منجر به کاهش وزن بدون تلاش شود. نخوردن و نیاشامیدن کافی میتواند درمان و بهبودی بدن شما را از سرطان دشوارتر کند.

نشانههای استرس روانی
استرس روانی نحوه واکنش بدن و مغز به هر نیاز یا خواستهای است که بهعنوان یک چالش یا مانع دیده میشود. استرس روانی لزوماً منفی نیست. برخی افراد استرس کوتاهمدت را انگیزهبخش میدانند، مانند امتحان یا مصاحبه شغلی. بااینحال، استرس زیاد گاهی اوقات میتواند باعث علائم فیزیکی و مشکلات سلامتی شود، بهخصوص اگر استرس خود را بهخوبی مدیریت نکنید.