نوتروپنی
زمان تقریبی مطالعه
۵ دقیقه
فهرست مطالب در این مقاله
نوتروپنی
نوتروپنی شرایطی است که در آن، سطح نوتروفیل پایین باشد. نوتروفیل‌ها نوعی گلبول سفید هستند و گلبول‌های سفید به بدن در مبارزه با عفونت کمک می‌کنند. نوتروفیل‌ها با ازبین‌بردن باکتری‌ها و قارچ‌های مضر (مخمر)، با عفونت مبارزه می‌کنند. نوتروفیل‌ها در مغز استخوان ساخته می‌شوند. مغز استخوان، بافت اسفنجی است که در استخوان‌های بزرگ‌تر مانند لگن، مهره‌ها و دنده‌ها یافت می‌شود.
نیمی از افراد مبتلا به سرطان که تحت شیمی‌درمانی قرار می‌گیرند، سطحی از نوتروپنی را تجربه می‌کنند. این یک عارضه جانبی شایع در افراد مبتلا به لوسمی است. افرادی که نوتروپنی دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت‌های جدی هستند. این میزان خطر، به این دلیل است که آنها نوتروفیل کافی برای مبارزه با ارگانیسم‌هایی که باعث عفونت می‌شوند را ندارند. افراد مبتلا به نوتروپنی شدید یا طولانی‌مدت، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت هستند.
علائم و نشانه‌های نوتروپنی
نوتروپنی ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. افراد معمولاً از طریق آزمایش خون یا زمانی که دچار عفونت می‌شوند، متوجه نوتروپنی می‌شوند. برخی از افراد در صورت ابتلا به نوتروپنی احساس خستگی بیشتری می‌کنند. پزشک، انجام منظم آزمایش‌های خون را برای بررسی نوتروپنی و سایر عوارض جانبی مرتبط با خون در شیمی‌درمانی، برنامه‌ریزی می‌کند.
برای افراد مبتلا به نوتروپنی، حتی یک عفونت جزئی می‌تواند به‌سرعت جدی شود. اگر هر یک از علائم عفونت ذکر شده در ادامه را دارید، فوراً با تیم مراقبت‌های سلامتی خود صحبت کنید:
- تب، که دمای ۱۰۰.۵ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتی‌گراد) یا بالاتر بدن است
- لرز یا عرق‌کردن
- گلودرد، زخم در دهان یا دندان‌درد
- درد شکم
- درد در نزدیکی مقعد
- درد یا سوزش هنگام ادرارکردن، یا تکرر ادرار
- اسهال یا زخم در اطراف مقعد
- سرفه یا تنگی نفس
- هرگونه قرمزی، تورم یا درد (به‌ویژه در اطراف بریدگی، زخم یا کاتتر)
- ترشح یا خارش غیرمعمول واژن
علل نوتروپنی
چندین مورد مرتبط با سرطان و درمان آن می‌تواند باعث کاهش سطح نوتروفیل شود، از جمله:
- برخی از انواع شیمی‌درمانی
- سرطان‌هایی که مستقیماً بر مغز استخوان تأثیر می‌گذارند، مانند لوسمی، لنفوم و مولتیپل میلوما
- سرطانی که گسترش‌یافته است
- پرتودرمانی به چندین قسمت از بدن یا استخوان‌های لگن، پاها، قفسه سینه یا شکم
برخی از افراد مبتلا به سرطان بیشتر در معرض ابتلا به نوتروپنی هستند، از جمله:
- افرادی که ۷۰ سال یا بیشتر سن دارند
- افرادی که به دلایل دیگر، مانند داشتن HIV یا پیوند عضو، سیستم ایمنی ضعیفی دارند
شیمی‌درمانی و نوتروفیل‌ها
زمان کاهش سطح نوتروفیل براساس نوع یا دوز شیمی‌درمانی است.
- تعداد نوتروفیل‌ها معمولاً حدود یک هفته پس از شروع هر دور شیمی‌درمانی، شروع به کاهش می‌کند.
- سطح نوتروفیل حدود ۷ تا ۱۴ روز پس از درمان، به پایین‌ترین سطح می‌رسد. در این مرحله، شما به‌احتمال زیاد دچار عفونت می‌شوید.
- سپس تعداد نوتروفیل‌های شما دوباره شروع به افزایش می‌کند و به این دلیل است که مغز استخوان شما تولید طبیعی نوتروفیل‌ها را از سر می‌گیرد. اما ممکن است ۳ تا ۴ هفته طول بکشد تا دوباره به سطح طبیعی برسد.
- هنگامی که سطح نوتروفیل شما به حالت عادی بازگردد، برای دور بعدی شیمی‌درمانی آماده هستید.
مدیریت و درمان نوتروپنی
بخش مهمی از مراقبت از سرطان، تسکین عوارض جانبی درمان است که مراقبت تسکینی یا مراقبت حمایتی نامیده می‌شود. در مورد علائمی که دارید یا هر تغییری در علائم خود، با تیم مراقبت‌های سلامتی صحبت کنید.
در حین دریافت شیمی‌درمانی، گاهی اوقات سطح نوتروفیل شما در بازه‌ی زمانی مورد انتظار، به حالت عادی باز نمی‌گردد یا دچار نوتروپنی می‌شوید. در این مورد، پزشک ممکن است اقدامات احتیاطی خاصی را انجام دهد، از جمله:
- به تعویق‌انداختن دور بعدی درمان یا کاهش دوز شیمی‌درمانی.
- توصیه آنتی‌بیوتیک در دوره‌های طولانی‌مدت نوتروپنی برای جلوگیری از عفونت.
- اگر در معرض خطر ابتلا به نوتروپنی همراه با تب، به نام نوتروپنی تب‌دار هستید، پزشک ممکن است داروهایی به نام فاکتورهای رشد گلبول‌های سفید یا فاکتورهای محرک کلنی (CSFs) به شما بدهد. میزان خطر ابتلا، به تشخیص، سن، سایر شرایط سلامتی علاوه‌بر سرطان و رژیم شیمی‌درمانی بستگی دارد. اکثر رژیم‌های شیمی‌درمانی با خطر بالای ابتلا به نوتروپنی تب‌دار مرتبط نیستند. نمونه‌هایی از داروهای CSF شامل فیلگراستیم (چند نام تجاری)، سارگراموستیم (لئوکین) و پگفیلگراستیم (چند نام تجاری). این داروها به بدن کمک می‌کنند تا گلبول‌های سفید بیشتری برای مبارزه با عفونت بسازد و ممکن است باعث درد استخوان شوند. این درد ناشی از ساخت سلول‌های خونی بیشتر توسط مغز استخوان است. در مورد توصیه‌های انجمن سرطان آمریکا، برای فاکتورهای رشد گلبول‌های سفید بیشتر بخوانید.
اگر نوتروپنی دارید، بهداشت شخصی را رعایت کنید تا خطر عفونت را کاهش دهید. این مراقبت، شامل شستن مرتب دست‌ها و دوری از افرادی است که بیمار هستند.
مراقب سرطان کیست؟
مراقب شخصی است که اغلب به فرد مبتلا به سرطان کمک می‌کند؛ اما برای این کار پولی دریافت نمی‌کند. مراقبین ممکن است شریک زندگی، اعضای خانواده یا دوستان نزدیک باشند. اغلب، آنها برای مراقبت از آنها آموزش ندیده‌اند. بسیاری از اوقات، آنها راه نجات فرد مبتلا به سرطان هستند. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های حرفه‌ای برای ارائه مراقبت پول می‌گیرند. آنها تمایل دارند نقش‌های محدودتری داشته باشند و در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار نگرفته‌اند.
مکمل‌های غذایی چیست؟
اصطلاح “مکمل غذایی” به طیف گسترده‌ای از محصولات از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی، گیاهان و سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها و غیره اشاره دارد. می‌توانید مکمل‌های غذایی را به اشکال مختلف مانند قرص، صمغ، پودر، مایعات، چای و بارها پیدا کنید.
برخی از نمونه‌های مکمل‌های رایج عبارت‌اند از: آشواگاندا، بربرین، کورستین، شنبلیله، نقره کلوئیدی، ترنجبین و ال تیانین.
فعالیت بدنی و فرد مبتلا به سرطان
تحقیقات نشان می‌دهد که برای اکثر افراد ورزش قبل، حین و بعد از درمان سرطان ایمن و مفید است. این می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی شما و همچنین انرژی‌ای که برای انجام کارهایی که دوست دارید کمک کند. فعالیت بدنی همچنین ممکن است به شما کمک کند تا با عوارض جانبی درمان کنار بیایید و احتمالاً خطر ابتلا به سرطان‌های جدید را در آینده کاهش دهید. زمان زیادی که صرف استراحت یا نشستن می‌شود می‌تواند باعث از دست دادن عملکرد بدن، ضعف عضلانی و کاهش دامنه حرکتی شود.